OLEH :
NOR ASIAH IBRAHIM
SHAH
MOHD OTHMAN YUSSOFF
KEUPAYAAN GURU PELATIH TERHADAP PELAKSANAAN AKTIVITI
SEMASA LATIHAN MENGAJAR DALAM PEMBENTUKAN GURU NOVIS
1.0 PENGENALAN
Artikel yang dihasilkan oleh tiga orang penulis iaitu
Abdul Rasid Jamian, Nurul Nadiah Razali dan Shamsudin Othman yang dipetik dalam
Jurnal Pendidikan Malaysia 40 (1)(2015) : 75 – 81 merupakan satu kajian
sainstifik berasaskan gabungan “mixed-methods”
dengan kaedah kuantitatif (Statistical Package for Social Sciences atau
SPSS) Versi 18.0 dan kaedah
kualitatif. Kenyataan ini bertepatan
dengan pengakuan para penulis sendiri yang mengatakan kajian mereka berbentuk
“deskriptif-korelasi” (hal : 76).
Dalam
kajian ini para penulis atau penyelidik cuba mengenalpasti sama ada terdapat hubungan yang signifikan
antara persepsi guru pelatih terhadap latihan mengajar dan kesukaran
melaksanakannya semasa menjalani latihan mengajar dalam usaha membentuk guru
novis yang dirangkumkan dalam tiga objektif utama iaitu: (1) mengenalpasti
persepsi dalam melaksanakan latihan mengajar (2) mengenalpasti aras kesukaran
yang dialami semasa menjalani latihan mengajar; dan (3) mengkaji sama ada
terdapat hubungan yang signifikan antara persepsi guru pelatih terhadap latihan
mengajar dengan aktiviti yang kerap dilakukan dalam pengajaran dan pembelajaran
(PdP).
Kajian
ini melibatkan 173 orang guru pelatih dari Fakulti Pengajian Pendidikan,
Universiti Putra Malaysia (UPM) daripada sejumlah 430 orang guru yang menjalani
latihan mengajar di sekolah-sekolah menengah di negeri Selangor, Melaka dan
Negeri Sembilan yang telah dipilih
sebagai sebagai sampel. Untuk memastikan setiap guru pelatih daripada setiap
bidang dipilih, para penyelidik didapati telah menggunakan teknik persampelan
kelompok, di mana sebanyak 50 peratus guru pelatih daripada setiap bidang dipilih secara rawak
mudah, berasaskan Jadual Penentuan Sampel Krecjie dan Morgan, (1971).
Para
pengkaji didapati telah menggunakan dua kaedah utama dalam menganalisis
perisian SPSS Versi 18 iaitu:
(i)
Kaedah Ujian-t untuk melihat
perbezaan dalam setiap pembolehubah
(ii)
dan Ujian Korelasi Pearson
(pengaruh nilai “r”) dalam mengenalpasti hubungan antara pembolehubah.
Di
samping itu, saya juga mendapati pendekatan asas stastistik telah digunakan
untuk mengupas data deskriptif seperti peratus, frekuensi (taburan kekerapan),
min, dan sisihan piawai.
Hasil
pembacaan artikel ini secara keseluruhan menunjukkan penulisan artikel ini amat
mudah difahami pembacaannya walaupun
bercorak ilmiah dan akademik, Saya mendapati para penyelidik telah dapat memberikan pendedahan berkesan kepada
Kementerian Pendidikan Malaysia dan Fakulti Pengajian Pendidikan, UPM bahawa guru-guru pelatih mempunyai persepsi
positif terhadap latihan mengajar dan tidak menghadapi kesukaran melakukan
aktiviti semasa latihan mengajar. Hal ini merupakan satu situasi yang amat
memberansangkan dalam usaha kita melahirkan guru-guru novis yang bermutu dan akan
mendidik anak bangsa pada masa hadapan.
2.0 PERBINCANGAN
Dalam
usaha untuk memperkenalkan kajian mereka mengenai keupayaan guru pelatih
terhadap pelaksanaan aktiviti semasa latihan mengajar dalam pembentukan guru
novis, pengkaji-pengkaji yang tersebut telah menggunakan pelbagai pendekatan
dan isu-isu “sorotan literatur” pengkaji terdahulu untuk merealisasikan dengan
objektif dan persoalan kajian mereka. Antaranya ialah:
(i)
kepimpinan dan sikap guru
(Mohd Khairuddin dan Halimah, 2014)
(ii)
pengalaman mengajar guru pelatih
(Booth.et. al., 1998; Atara dan Denis,
2003).
(iii)
faktor persekitaran bilik
darjah dan ruang pembelajaran (Booth.et. al., 1998).
(iv)
ciri-ciri kualiti guru
(Hazni dan Nordin, 2010)
(v)
sifat dedikasi (Syed Ismail,
2013)
(vi)
alat bantu mengajar (ABM)
(Chew dan Rusdaini, 2013) dan
(vii)
teknik bercerita (Zuraini
dan Abdul Rasid, 2014)
Implikasi
huraian “sorotan literatur” pengkaji
lain yang diolah secara menarik mengikut urutan dan kesinambungan, berdasarkan
isu-isu (i), (ii), (iii), (iv) (v), (vi) dan (vii) ini, para penulis jurnal ini
secara tidak langsung telah mengajak para pembaca untuk menyoroti dan
menghayati kajian mereka iaitu dalam menjelaskan persepsi guru pelatih dalam
melaksanakan aktiviti semasa latihan mengajar dan mengenal pasti sama ada
mereka menghadapi kesukaran dalam melakukan aktiviti tersebut dalam usaha
membentuk guru novis yang akan melatari dunia pendidikan. Di samping itu,
penggunaan “Ujian Korelasi Pearson” dan “Ujian-t/t-test” dari segi hubungan dan perbezaan persepsi
guru pelatih dengan beberapa pembolehubah lain seperti aktiviti pengajaran dan
pembelajaran (PdP) dan kesukaran
pelaksanaan aktiviti, membuktikan kesungguhan dan komitmen para penulis jurnal
ini sebagai “pengkaji ilmiah” dan bukannya kajian secara “tangkap muat” sahaja.
3.0 KEKUATAN DAN KELEMAHAN
3.1 Penyusunan Olahan Kandungan
Jurnal
Para
penyelidik telah berjaya menyusun dan membina penyelidikan asas sainstifik yang
bersifat penyelidikan asas atau “mini thesis” yang relevan dengan kajian ini
seperti dimulai dengan halaman abstrak
(hal : 75), pengenalan (hal : 76), objektif kajian (hal : 76), persoalan kajian (hal : 76), metodologi (hal : 76 - 77) yang dipecahkan kepada elemen
kecil iaitu reka bentuk kajian, instrumen, pengumpulan data dan analisis data, dapatan kajian (hal : 77 - 79), perbincangan dan cadangan (hal : 79 – 80). Bahagian perbincangan diperincikan secara khusus
melalui perbincangan beberapa pembolehubah seperti pembolehubah persepsi guru pelatih terhadap latihan
mengajar, pembolehubah aktiviti guru pelatih semasa latihan mengajar serta
perbincangan pembolehubah hubungan persepsi terhadap latihan mengajar dengan pembolehubah
kesukaran melakukan aktiviti semasa latihan mengajar. Jurnal ini seperti
kebiasaan jurnal-jurnal atau kajian ilmiah yang lain sudah semestinya akan diakhiri
dengan rujukan kajian (hal : 80).
Ini merupakan kerangka yang “standard”
atau memenuhi syarat piawai sesebuah tesis atau jurnal yang dikehendaki
dalam kesemua institusi pengajian tinggi.
Kebiasaan
kekuatan kandungan sesuatu jurnal ini adalah
bergantung kepada objektif dan persoalan yang ingin dikaji kerana
kedua-duanya merupakan kerangka utama sesebuah jurnal yang ingin dihasilkan.
Saya mendapati para penulis telah berjaya menyusun dengan tertib kedua-dua
elemen tersebut seperti susunan nombor 1, 2 dan 3 yang sama bagi objektif dan
persoalan. Begitu juga frasa ayat “mengenalpasti” dan “mengkaji”
untuk objektif kajian, serta frasa ayat “adakah” untuk persoalan kajian
sememangnya tepat dan jitu.
Tetapi
terdapat sedikit kelemahan objektif kajian ke 2 iaitu frasa “mengetahui”
agak kurang sesuai dan bersifat umum yang sepatutnya digantikan dengan frasa “mengenalpasti”,
“mengkaji” atau “menganalisis”. Perkara ini amat penting supaya
objektif kajian itu bersifat spesifik atau lebih khusus.
3.2 Metodologi Kajian
Kajian
sainstifik berasaskan gabungan “mixed-methods” iaitu deskriptif-korelasi,
gabungan dengan kaedah kuantitatif
(Statistical Package for Social Sciences atau SPSS) dan kaedah kualitatif iaitu
dengan teknik menggunakan soal selidik,
rujukan bahan perpustakaan dan rujukan laman sesawang merupakan satu pendekatan
yang tepat dalam kajian yang bersifat ilmiah. Kaedah statistik SPSS seperti
Analisis Korelasi Pearson untuk mengenalpasti hubungan pembolehubah persepsi
terhadap latihan mengajar dengan pembolehubah kekerapan berlaku dan
pembolehubah kesukaran mengatasi merupakan suatu analisis yang tepat dalam
kaedah statistik.
Penggunaan
skala Likert dengan skala 1 hingga 5 dalam pembinaan item persepsi guru
pelatih, skala 1 hingga 3 untuk mengukur aktiviti yang dijalan semasa latihan
serta skala 1 hingga 4 untuk pembolehubah kesukaran melakukan aktiviti merupakan pendekatan yang bersesuaian dengan
kajian. Begitu juga penggunaan ‘pilot test” atau Ujian Rintis Cronbach Alpa
untuk melihat kebolehpercayaan instrumen (soal selidik) ke tiga-tiga
pembolehubah dalam ujian rintis sememangnya dimestikan sebelum membuat kajian
dalam lapangan sebenar. Dapatan para penyelidik melalui pelaksanaan ujian rintis
Cronbach Alpa ke tiga-tiga pembolehubah iaitu persepsi guru pelatih terhadap
latihan (0.89), aktiviti semasa latihan mengajar (0.87) dan kesukaran dalam
melaksanakan aktiviti (0.86) menunjukkan kebolehpercayaan pembinaan yang tinggi
dan kuat konsintensinya.
Dalam
kaedah metodologi kajian pelaksanaan pekali kebolehpercayaan instrumen ini yang
ditentukan melalui Cronbach Alpha semestinya dilaksanakan atas dua prinsip asas
yang diakui sendiri oleh para penulis
sendiri iaitu :
(i)
Instrumen untuk mengukur
persepsi guru pelatih terhadap latihan mengajar, aktiviti yang dilaksanakan
semasa latihan mengajar, dan kesukaran melaksanakannya “telah dibentuk oleh penyelidik
sendiri” (Sila lihat bahagian Instrumen perenggan ke 4, halaman 77).
(ii)
Instrumen berkenaan telah
diserahkan kepada panel pakar yang terdiri daripada guru dan pensyarah untuk
menentukan kesahan kandungan. Komen yang diberikan oleh panel pakar telah
digunakan untuk membaiki item dalam instrumen-instrumen berkenaan.
Prinsip
(i) dan (ii) yang dibentangkan oleh para penulis ini menunjukkan kesemua item
yang digunakan merupakan item-item yang pertama kali digunakan dalam kajian
mereka. Oleh sebab itu, langkah menggunakan ujian Cronbach Alpha merupakan langkah yang tepat
untuk menguji kebolehpercayaan dan kesahan yang ingin dikaji.
Kelemahan
kajian ini ialah kekaburan pengukuran dan penilaian kaedah statistik amat kabur
apabila para penyelidik tidak menjelaskan apa tujuan mereka mengunakan Ujian-t
(T-test) walaupun dalam aspek analisis
data (hal : 77) menyatakan Ujian-t digunakan untuk mengenalpasti perbezaan
pembolehubah. Keraguan di sini apakah pembolehubah itu ? sedangkan dalam banyak
kajian penyelidikan Ujian-t seringkali dikaitkan dengan pembolehubah demografi
seperti jantina, skala ya – tidak, bandar – luar bandar, dan sebagainya. Malah pembacaan secara
keseluruhan tidak menunjukkan Ujian-t digunakan dalam jurnal ini.
Selain itu kelemahan metodologi yang nyata ialah
ketiadaan pembinaan kerangka konseptual atau reka bentuk kajian antara
ketiga-tiga pembolehubah iaitu persepsi guru pelatih terhadap latihan,
pembolehubah kekerapan aktiviti semasa latihan mengajar dan pembolehubah kesukaran
dalam melaksanakan aktiviti. Para pengkaji sepatutnya membina kerangka
konseptual atau reka bentuk kajian seperti berikut (Jadual 1.1):
Selain
itu para pengkaji dalam jurnal ini dengan jelas telah alpa dan tidak dapat mengenalpasti dalam mentafsirkan pembolehubah-pembolehubah
kajian mereka sama ada ianya
pembolehubah tidak bersandar (independent variable) atau pembolehubah bersandar
(dependent variable) seperti yang saya tunjukkan dalam kerangka konseptual di
atas. Huraian penyelidikan jurnal
sepatutnya meletakkan persepsi guru
pelatih terhadap latihan sebagai pembolehubah bersandar, manakala pembolehubah aktiviti
semasa latiham mengajar dan kesukaran dalam melaksanakan aktiviti sebagai
pembolehubah tidak bersandar (Jadual 1.1).
3.3 Dapatan Kajian
Dalam
kajian jurnal ini kaedah-kaedah stastistik SPSS telah digunakan untuk menganalisis
data seperti Korelasi Pearson dan Ujian-t. Para penyelidik telah mendapati
terdapat hubungan negatif yang
signifikan (p < 0.05) antara pembolehubah persepsi terhadap latihan mengajar
dengan kesukaran melakukan aktiviti yang dinyatakan (r = - 0.178). Hubungan ini
menunjukkan jika responden mempunyai persepsi yang positif terhadap latihan
mengajar, maka mereka mudah untuk melakukan aktiviti semasa latihan mengajar.
Begitulah keadaan sebaliknya berlaku jika mereka mempunyai persepsi negatif
terhadap latihan mengajar, mereka akan merasai kesukaran untuk melakukan
aktiviti semasa latihan mengajar. Walau bagaimanapun, dapatan menunjukkan bahawa
tidak terdapat hubungan yang signifikan antara persepsi terhadap latihan
mengajar dan kekerapan melakukan aktiviti semasa latihan mengajar (p >
0.05). Lihat Jadual 1.2
Jadual
1.2 : Hubungan Antara Pembolehubah
(Jadual diubahsuai semula – hal : 79)
Pembolehubah
|
Persepsi
Terhadap Latihan Mengajar
|
Kekerapan
Berlaku
|
r
0.14
|
Kesukaran
Mengatasi
|
-0.178*
|
N =
173 (*) signifikan p < 0.05
Kelemahan
ketara kajian ini ialah di manakah dapatan kajian Ujian-t (T-test) digunakan
sepertimana yang dinyatakan dalam analisis data (perenggan 6 dan 7) pada
halaman 77. Keseluruhan jurnal ini tidak
menunjukkan untuk apa tujuan Ujian-t digunakan, apakah kaitannya dengan
pembolehubah. Apakah ketiga-tiga penyelidik terlupa untuk mengkajinya?.
Kesalahan dan kealpaan ini sepatutnya tidak berlaku dalam penghasilan jurnal
atau bahan ilmiah yang mungkin menjejaskan imej para penyelidik sendiri dalam
kerjaya mereka. Ini juga menimbulkkan masalah kebolehpercayaan dan integriti
penulisan mereka.
Begitu
juga penggunaan min, frekuensi (kekerapan), sisihan piawai dan peratus dalam
dapatan kajian (hal. 77 – 78) bukanlah sesuatu yang luar biasa kerana min, frekuensi,
sisihan piawai dan peratus merupakan perkara asas dalam statistik. Contohnya
penggunaan peratus mungkin sesuai untuk melaporkan jumlah responden yang dikaji
(seperti hal. 77). Penggunaan min dan
frekuensi ke atas pembolehubah hanya menggambarkan tahap skala Likert iaitu
sama tahap tinggi, sederhana atau rendah tahap purata (min) serta kekerapan
(frekuensi) sesuatu pembolehubah yang dikaji (seperti hal. 78).
Selanjutnya,
analisis stastistik para pengkaji mengenai skor min pembolehubah aktiviti
“kekerapan berlaku” dan “kesukaran mengatasi” sepatutnya lebih menarik sekiranya
diseimbangkan dengan skala Likert yang sama nisbahnya atau “rank” yang sama.
Keralatan ini menyebabkan perbandingan min kedua-dua pembolehubah tidak seimbang
kerana pembolehubah aktiviti “kekerapan berlaku” menggunakan skala Likert 1
hingga 3, sedangkan pembolehubah aktiviti “kesukaran mengatasi” menggunakan
skala Likert 1 hingga 4. Oleh sebab itu, saya berpendapat sekiranya kedua-dua
pembolehubah diseimbangkan/disamakan skalanya sama ada skala 1 hingga 3 atau
skala 1 hingga 4, dapatan min kajian akan lebih mudah dibaca dan berkemungkinan
juga akan mengubah tahap signifikan analisis Korelasi Pearson yang diuji ke
atas pembolehubah “persepsi guru pelatih terhadap latihan mengajar” dan
bukannya seoerti mana yang dipaparkan melalui Jadual 1.2.
4.0 KESIMPULAN
Secara
keseluruhanya, para pengkaji telah berjaya mengenalpasti dapatan kajian mereka
iaitu tidak terdapat perbezaan signifikan (p > 0.05) di antara pembolehubah
pedagogi dimensi produktif (kualiti intelektual, keberkaitan/hubung kait,
persekitaran bilik darjah dan menghargai.menangani perbezaan) dalam mata
pelajaran Sains di sekolah menengah dengan pembolehubah demografi iaitu jantina,
pengalaman mengajar Sians, bangsa/etnik, dan mata pelajaran. Kaedah Ujian-t
(T-test), Analisis Varian Sehala (ANOVA), skala Likert dan analisis taburan min
merupakan pilihan tepat bagi kajian tersebut walaupun boleh diperbagaikan
dengan kajian lain seperti Korelasi Pearson dan Regresi Berganda.untuk
pembolehubah pedagogi produktif.
Walaupun
begitu, adalah didapati kaedah temubual berstruktur (kaedah kualitatif)
hendaklah diperluaskan sampel atau respondennya kerana jumlahnya yang kecil
berbanding populasinya yang sebenar para guru di sekolah menengah. Malah
sekiranya kaedah kualitatif tidak digunakan dalam kajian ini ianya tidak
mencacatkan kajian ini kerana kaedah kuantitatif telah berupaya mengenalpasti
dapatan kajian yang dikehendaki.
****CATATAN
Sekadar contoh sahaja. Maaf jika terdapat sebarang kekurangan dan kesilapan.
artikel berkenaan yang diulas boleh digoogle saja yer... selamat maju jaya :))
artikel berkenaan yang diulas boleh digoogle saja yer... selamat maju jaya :))
No comments:
Post a Comment